Διαβάζοντας στον τοπικό τύπο για την έξαρση των δασικών πυρκαγιών στην Ηλεία παρατηρώ ότι εξακολουθούμε να είμαστε σε λάθος δρόμο όσον αφορά τον μετριασμό του φαινομένου.
Η Ηλεία χρειάζεται στρατηγικές μετριασμού πυρκαγιών εξ αμελείας.
Εξετάζοντας την εμπειρία του παρελθόντος το πρόβλημα της ευπάθειας της Ηλείας στον κίνδυνο των δασικών πυρκαγιών έγκειται στην αντίληψη των πολιτών, αλλά και της πολιτείας που έχει σχέση με την επίσης αντίληψη αξιωματούχων, την έγκαιρη προειδοποίηση, την ενημέρωση και επικοινωνία του κινδύνου και γενικότερα την εκπαίδευση, με την εμπειρία του 2007 να έχει μπει στην λήθη, και όποιος δεν μαθαίνει από το παρελθόν είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει.
Η έξαρση της Κυριακής έχει να κάνει με την αυξημένη αγροτική και όχι μόνο δραστηριότητα στο ύπαιθρο λόγω ημέρα αργίας, σε συνδυασμό με την πολύ χαμηλή περιεχόμενη υγρασία της νεκρής – λεπτής – καύσιμης ύλης που παίζει τεράστιο ρόλο στην ανάφλεξη και συμπεριφορά μιας πυρκαγιάς.
Η έξαρση δεν συνεχίστηκε την Δευτέρα, ο λόγος είναι γιατί μειώνεται σημαντικά η δραστηριότητα στο ύπαιθρο, ενώ η αυξημένη υγρασία αέρα που παρατηρήθηκε και κατά συνέπεια της νεκρής – λεπτής – καύσιμης ύλης μειώνουν την πιθανότητα ανάφλεξης.
Πολύ προσοχή χρειάζεται Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή λόγω πολύ υψηλών θερμοκρασιών και χαμηλής υγρασίας, ο άνεμος μου είναι “αδιάφορος”, με το πλούσιο φορτίο των δασικών καυσίμων και το έντονο ανάγλυφο που παρουσιάζει η περιοχή να αποτελούν τους κρίσιμους παράγοντες.
